KWIAT - opowiadanie

20 sierpnia 2021

autor: Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

opowiadanie z książki NIE WSZYSTKO JEST TAKIE, JAK NAM SIĘ WYDAJE

Kwiat-opowiadanie-Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

Kiedy wszystko wokół wygląda tak samo, uwagę przyciąga to, co inne. Inność wabi innością. Swoim pięknem. Kolorem. Odwagą. Wolnością. Intryguje. Ciekawi. Inność uczy. Inność wskazuje drogę. Wywołuje emocje. Inność mówi:

- Zatrzymaj się. Spójrz w moją stronę. Nie warto pędzić za tłumem. Nie warto patrzeć tam, gdzie tłum patrzy. Nie warto krzyczeć, co tłum krzyczy. Nie warto bezmyślnie powtarzać za tłumem.

- Warto być sobą. Warto słuchać serca. Warto patrzeć sercem. Warto ufać sobie. Warto być kolorem. Całą paletą kolorów. Warto być malarzem kolorów swojego własnego życia. Warto wybrać kolor zamiast szarego tłumu i szarego świata strachu. Warto być wolnym. Warto być Innym.

- Bo ten, kto ufa sobie, ten, kto zaprzyjaźnił się sam ze sobą, ten, kto naprawdę jest wolny, nigdy nie jest samotny. Chociaż pozornie, z poziomu szarego tłumu, wygląda inaczej.

- Ten, kto jest naprawdę wolny, pewnie idzie swoją drogą i wie, dokąd idzie. Niestraszny mu chaos, wiatr i burze tego świata. Człowiek naprawdę wolny, idzie z ufnością, pewnością i odwagą. A każdy jego krok znaczony jest miłością. Bo miłość jest wolnością. Miłość to Inność w szarym świecie strachu.

Strach to świat posłusznych, wystraszonych, rozkrzyczanych i walczących między sobą Szaraków. Świat stereotypów. Świat odwróconych wartości i zakłamanych słów. Świat wojny. Świat podziałów. Świat kontroli. Matrix.

Świat strachu nie lubi Inności. Świat strachu boi się Inności. Świat strachu próbuje zdeptać wolne, kolorowe kwiaty, choć patrzy na nie z ciekawością i tęskni za nimi skrycie. W świecie strachu Miłość to Inność.

A Miłość to cisza, która mówi. Miłość to kwiat. Miłość to Natura. Miłość to ziemia. Miłość to woda. Miłość to niebo. Miłość to powietrze. Miłość to Wszechświat. Miłość to drugi człowiek i każda inna istota. Miłość to Ty.

Miłość to świat pięknych, kolorowych i wolnych kwiatów. Ludzie to kwiaty. Tylko niektórzy o tym zapomnieli. I stali się chwastami, które duszą innych za ich kolor, wolność i inność.

Miłość nie dzieli. Miłość nie wyklucza. Miłość nie boi się Inności. Miłość akceptuje i przyjmuje Inność z otwartymi ramionami. Zaprasza i szepcze cichutko do twojego serca:

- Jestem. Czekam na Ciebie. Obudź się. Wstań. Przyjdź. Przypomnij sobie kim jesteś. Przypomnij sobie, że jesteś pięknym kolorowym kwiatem, który tylko zagubił się w szarym tłumie strachu. Jestem w Tobie. Jestem Tobą. Po prostu zapomniałeś mnie podlewać. Zapomniałeś pielęgnować kwiat Miłości w sobie.

©Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

*****