Magia Pustyni - pustynne opowieści

4 grudnia 2023

autor: Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

tekst z książki Sekrety Kalifornijskich Pustyń

Dolina Śmierci w Kalifornii to pełna ekstremów, pustynna kraina, która fascynuje, intryguje, zachwyca i zaskakuje nawet tych, którym wydaje się, że już ją odkryli. Na wielu turystów działa niczym narkotyk. Jeśli już raz tam przybyłeś, to nawet jeśli zarzekasz się, że nie wrócisz, to jednak chcesz tam wracać. I wracasz.

Pierwsze wrażenie to często myśl: - Czy tak wygląda piekło. – Na pozór pustka, skały, znikoma roślinność, brak życia, a do tego gorąco niczym w piekle. Bo rzeczywiście jest to jedno z najgorętszych miejsc na ziemi. Latem dzienna temperatura wynosi powyżej 40st. C (104F) i zdarza się, że przekracza też 50st.C (122F).

Jednak pozory zwykle mylą. Bo kiedy przyjrzysz się bliżej, zobaczysz, że to wszystko, co tutaj wydaje się martwe, żyje, aczkolwiek, jakby w innej czaso-przestrzeni i w innym wymiarze. Inna rzeczywistość. Inny świat. Zdawać by się mogło, że właśnie wylądowałeś na nieznanej sobie planecie. I kiedy spojrzysz uważniej, zachwycasz się formami i kolorami tego pustynnego świata. Dostrzegasz piękno w skale, w kamyku, w samotnie rosnącym krzewie, w źdźble trawy, w szumie wiatru, w promieniach słońca. Słyszysz unikalną muzykę pustyni. A każdy ten kamień, każde źdźbło trawy, opowiada jakąś historię. Noc zaś, specjalnie dla Ciebie, otwiera portal do ogromu Wszechświata. Patrzysz w gwiazdy i czujesz, że jesteś częścią czegoś większego niż tylko twoje małe podwórko, tak zwanego, codziennego życia. A te gwiazdy też mówią i też opowiadają swoje historie.

I zdarza się, że w takim właśnie pustynnym miejscu, z dala od zgiełku tego, co nazywasz cywilizacją, w tej pustynnej ciszy, która wszak mówi, w miejscu, w którym jesteś sam na sam ze sobą, zaczyna dziać się magia. Oto, doświadczasz duchowego otwarcia. Uniesienia. Przebudzenia. Przyglądasz się sobie i swoim własnym historiom, które składają się na twoje życie, i zaczynasz opowiadać je sam sobie na nowo, ale już inaczej. Zmienia się perspektywa. Zmienia punkt odniesienia. Ty się zmieniasz. Przewartościowujesz swoje wartości.

I oto okazuje się, że świat, do którego wracasz ze świata pustyni, nie jest już tym samym światem, jakim był wcześniej, zanim przybyłeś w to magiczne miejsce. Wydaje się zbyt głośny, zbyt chaotyczny, zbyt narzucający. Przeszkadza szum. Tęsknisz za ciszą pustyni. Chcesz tu wrócić. Chcesz posłuchać kolejnych historii, które pustynia tak pięknie opowiada. I choć nie wypowiada słów, ty je słyszysz. Słyszysz muzykę pustyni i widzisz piękne obrazy, które pustynia maluje wszystkimi kolorami światła, specjalnie dla ciebie.

Dolina Śmierci to wyjątkowe miejsce, które może sprawić, że umierasz, by zmartwychwstać. Umiera stare Ja i rodzi się nowe Ja. Nowa wersja mnie. Przemijanie, umieranie, odnawianie, wzrastanie – odwieczny cykl Matki Natury. Dolina Śmierci to miejsce, w którym śmierć staje się życiem. Coś umiera, by narodziło się coś. Coś odchodzi, by zrobić miejsce na coś nowego.

©Katarzyna Nowocin-Kowalczyk

*****